Zaaflar

ZAAFLAR

 Allah kimseye kaldıramayacağı yükü vermezmiş.

Bu kadar güçlü olduğumu bilmiyordum

Hatta ben güçsüzdüm

İlk kavgamda dayak yer çekilirdim bir köşeye

Neden savaşmak zorunda bıraktınız beni?

Yine cevabını bildiğim sorular soruyorum kendime

Çünkü zaaflarımla savaştım

Zaafların sana savaş açtığında

Yenilgiden bahsetmek ağır gelir.

[Saf-i Dem]

Büyüdüm Artık

BÜYÜDÜM ARTIK

 Büyüdün artık dediler

Sevincimi elimden aldılar

Masal tadında bir dünyam vardı

Büyüdün artık deyip

Karanlık bir dünyaya hapsettiler

En içten samimi gülüşlerim vardı

Büyüdün artık deyip

Yerini amansız vaveylalara bıraktılar

Evet büyüdüm artık deyip

Kaybolup gittin gitmek istiyorum

Bu boktan dünyanızdan...

Saf-i Dem.

ZAMAN

ZAMAN

 Bak azizim

Zamanı durdurmak istedi insanoğlu

Zamanı geri sarmak bazen

Bazen de ileri sarmak istedi zamanı

Ama içten içe hepsinde de

Yaralarını sarmak istedi

Durmak bilmez ama

Yol almak da bilmez

Nesin kimsin sen? der

Oturur izleriz yavaşça akışını

Sevdalar bırakılır akışına

Sevinçler, üzüntüler, acılar, anılar..

Kısaca her şeyi bırakırız akışına

Onca acıları unuturuz o amansız bekleyişte

Zamana bırakırız onca yükün acısını

İşte o zaman

İyisindir o zaman denen kavramla

Peki ya sevdalar, sevinçler...

onca güzel anılar heba olmadı mı o amansız bekleyişte?

Zaman geçerken aldıklarını bıraksa şimdi bize

Mutlu olur muyduk?

Acısıyla tatlısıyla bak bunlar sizden aldıklarım dese şimdi

Tepkimiz ne olurdu azizim

Soruyorum sana ?

Suçu yine zaman da mı bulurduk?

Saf-i Dem.

Gitmek

Gitmek

Bir günlük tutup

Her köşesine kocaman harflerle
GİTMEK yazdım

Bir adım bile atamazken

Yazdım bunu

Yerimde sayıklarken daha

Ufuklara diktim gözümü   

Ve kimse kesmedi sözümü 

Hepsi de 

Gitmemi bekliyordu sanki..
[Saf-i Dem]

Hangi Kansız

Hangi Kansız

Benim neslime dostun kimdir diye sor

Atını yoldaş silahını sırdaş 

Bozkurdunu dostu olarak gösterir...

Bak bu görsele imkansız değil
Diyelim ki imkansız

Bak işte tam orada biz varız 

Herbirimiz birer atsız 

Hangi ırk durabilir karşımızda 

Söyleyin hangi kansız..

Saf-i Dem

Özgürlük

Özgürlük

Bizim özgürlüğümüz 

Ölümden bahsedene kadar

Dört duvar arasında

Hapsolmuş hayatlar. 

Saf-i Dem

Uçmak

Uçmak

Çocuğun tüm çabası uçmaktı

Bu hayata geliş gayesi sanki,uçmaktı... 

Ama uçan nesneler vardı

Üzerlerine bir bir bomba attı.

Saf-i Dem

Martı

Martı

Keşke bir martı olarak dünyaya gelmiş olsaydım
Kuş ayrı martı ayrı bir kere
Denizin mavisine müptela olmak
Asıl mesele 

Saf-i Dem

Mavilik

Mavilik

Hayata dair bir iki kelam edecek kadar da olsa takatiniz kalmamışsa eğer
Denize bakın

Bir su birikintisine
Hiç yoktan göğe bakın
Bir şair olsa
Mavilik derdi buna.
Saf-i Dem

Neden

Neden

Sadece neden desem şuraya
daha neyin nedeni demeden

Bir çok şey sayar herkes...
İyi de neden?

Saf-i Dem

Mahşer yeri

Mahşer yeri

Mahşer yeri gibi dünya

Anadan üryan sesler kulaklarımda

Piç bir yanlızlık var içimde

Pencereler buğulu dediğim anda gözlerim buğulanıyor

Herşey bulanık anlamsız geliyor 

Ama birşeyler var eskisinden daha net 

Gözlerin,sözlerin
Ve

Gidişin...
[Saf-i Dem]

Kıble

Kıble

Semalara yükseldiğinde ezan sesi
Semalar ağlar kederden
Kimsenin belli değil kıblesi.

Saf-i Dem

Şehr-İstanbul

Şehr-İstanbul

Bu kadar soğuk olma Karadeniz

Bak koskoca şehr-istanbul kucak açıyor milyonlarca insana

Kız kulesinden el sallıyor 

Kalbi kırık bir avuç insana.

Karadeniz İstanbul'u sevmek dahi istemiyorum anlasana.

Saf-i Dem

Elveda

Elveda

Bende güzel severdim Karadeniz

Fakat sevmek bazen küçük bir elveda

Sevmek bazen ondan kaçarken herkesten uzaklaşmak

Çünkü sevmek Karadeniz

Çoğu kez sevildiğin anlamına gelmiyor

Saf-i Dem

Geceler

Geceler

 Bu kadar kısa olmamalı geceler
İnsan olduğumuzu hatırlatır
Ölüm Ölüm diye heceler...
Saf-i Dem