Yağmurun Oluşumu

Dünyanın tüm acılarına göğüs gerdi de adam,

Vedaları sığdıramadı o göğse,

Ayrılığı sığdıramadı,

Yalnızlığı...

Göğsüne sığmayan ne varsa süzüldü,

Damla damla aktı gözünden,

Karış karış toprağa.

Toprağa ağır geldi bu acı,

Bu acının yükünü

Buharlaşıp göğe bıraktı

Yağmur olup dönmeyi bekledi sonra,

Vedalar, ayrılıklar

Ve yalnızlık...

Saf-i Dem .